Οι θεραπείες υπογονιμότητας (Εξωσωματική γονιμοποίηση, φαρμακευτική διέγερση ωοθηκών) στις οποίες καταφεύγουν όλο και περισσότερα ζευγάρια τις τελευταίες δεκαετίες για να αποκτήσουν μωρό έχουν αυξήσει δραματικά τη συχνότητα των πολύδυμων κυήσεων.

Οι επιπλοκές των κυήσεων αυτών, ιδιαίτερα όταν ο αριθμός των εμβρύων ξεπερνά τα τρία, είναι σημαντικά μεγαλύτερες συγκριτικά με τις μονήρεις ή τις δίδυμες κυήσεις, τόσο για την υγεία της μητέρας, όσο και για τα ίδια τα έμβρυα.

Η επιλεκτική μείωση εμβρύων γίνεται συνήθως στο 1ο τρίμηνο, μεταξύ 11ης-14ης εβδομάδος,  μετά την προσεκτική αξιολόγηση,  των εμβρύων, της θέσης αυτών και  της χοριονικότητας των πλακούντων κατά το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας. 

Άλλες ενδείξεις επιλεκτικής μείωσης  είναι χρωμοσωμική ή ανατομική  ανωμαλία σε ένα από τα δίδυμα έμβρυα, ανωμαλίες μήτρας π.χ. μονόκερως ή δίκερως, παθολογικές καταστάσεις μητέρας.

Κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο εισάγουμε λεπτή βελόνη δια μέσου της κοιλιάς της μητέρας στο σάκο της κύησης και εγχύουμε χλωριούχο κάλιο στο έμβρυο που θέλουμε να μειώσουμε.

Ο κίνδυνος αποβολής μετά από επιλεκτική μείωση τρίδυμης σε δίδυμη κύηση είναι περίπου 8%, εφόσον εκτελούνται από έμπειρο προγεννετιστή ιατρό, ωστόσο μειώνεται δραματικά ο κίνδυνος πολύ  πρόωρου τοκετού πριν τις 32 εβδομάδες από 20% σε 10%, με όλα τα συνεπακόλουθα και τις επιπτώσεις στα νεογνά λόγω μεγάλης προωρότητας (π.χ. εγκεφαλική παράλυση, αναπνευστική δυσχέρεια).

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η μητέρα δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Σπάνια, μπορεί να νιώσει ήπια ενόχληση- σαν πόνο περιόδου που μπορεί να αντιμετωπιστεί με παυσίπονο, όπως παρακεταμόλη (Depon)- ή να παρουσιάσει παροδική σταγονοειδή κολπική αιμόρροια τις πρώτες ώρες μετά την επέμβαση.

Τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν γρήγορα. Εάν επιμείνουν, γίνουν σοβαρότερα ή παρουσιαστεί πυρετός, η μητέρα θα χρειαστεί να επικοινωνήσει μαζί μας ή με τον γιατρό της.

Για να μειωθεί η πιθανότητα ενδομητρίας λοίμωξης χορηγείται προφυλακτική αντιβίωση.